กลอน กุหลาบขาว...ในมือโจร...

กุหลาบงามดอกนี้มีสีขาว
สวยสดราวดอกไม้ในความฝัน
มีคุณค่าควรอยู่คู่แจกัน
เหมือนเยี่ยงพันธุ์ไม้งามหนามแหลมคม

แต่วันนี้มีมือหนึ่งซึ่งถืออยู่
และเป็นผู้ไม่เห็นค่าว่าเหมาะสม
เด็ดกลีบทิ้งแล้วโยนลงโคลนตม
ความโสมมเปลอะเปื้อนทั้งเรือนกาย

กุหลาบขาวจึงไร้ค่าหมดราศี
ถูกขยี้ย่อยยับดับสลาย
มีแต่คนกล่าวว่าอย่าเสียดาย
เพราะเกินหมายมุ่งคว้ามาแนบครอง

ปล่อยให้แดดแผดเผาจนเฉาแห้ง
ถูกกลั่นแกล้งเหยียบย่ำจนช้ำหมอง
ไม่มีใครเหลียวแลแม้หันมอง
กุหลาบต้องหมองหม่นเพราะคนทราม

น้ำตาเอ่อล้นทรวงท่วมดวงจิต
คนอำมหิตใจแล้งแกล้งเหยียดหยาม
กุหลาบซึ่งเคยมีกลีบสีงาม
กลับสิ้นหนามไร้คุณค่ามีราคี

จึงไม่ใช่กุหลาบงามในความฝัน
เพราะนับวันจะสูญสิ้นทั้งกลิ่นสี
ไม่มีใครเสียดายค่าของมาลี
เพราะเหตุที่ถูกถือด้วยมือ..โจร....

ประพันธ์โดย

กุหลาบขาว....